วันอาทิตย์ที่ 16 มีนาคม พ.ศ. 2557

เพียงครั้งหนึ่งที่ข้าเคยเห็น เวียงจันทน์ วังเวียง

มีเวลาไม่มากสำหรับการเดินทางไปครั้งนี้แต่ก็ถือว่าคุ้มค่าแห่งการเดินทาง
วันแรกไปวังเวียง เป็นเมืองท่องเที่ยวใน แขวงเวียงจันทน์ ประเทศลาว ห่างจาก เวียงจันทน์ประมาณ 160 กิโลเมตร สภาพทางภูมิศาสตร์เป็นที่ราบระหว่างภูเขาหินปูน ป่าไม้สมบูรณ์ ได้ฉายาว่า เมืองกุ้ยหลินแห่งเมืองลาว มีลำนำ้ซองอันเลื่องชื่อไหลผ่านขอบคุณข้อมูลจากhttp://th.wikipedia.org/wiki/
ที่พักที่วังเวียงโรงแรมทะวีสุก

กำลังปรับปรุงเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยว


ผู้นำทางน้องนางน่อย
ล่องเรือลำน้ำซอง น้ำใส ไหลริน ได้รับทั้งความตื่นเต้น สนุกสนาน ประทับใจ และชื่นชมความงดงามของกุ้ยหลินเมืองลาว ตื่นเต้น สนุกสนาน กับการโชว์ลีลา กระโดดน้ำ















วิถีชีวิตตามลำน้ำซอง

คนนำทางสาวไทยจากหนองคาย



เช้านี้ที่วังเวียง

ระหว่างทางสู่เวียงจันทน์ต้องแวะซื้ออาหารผลิตภัณฑ์จากปลาที่นี่ หมู่บ้านปลา ชื่อจริงหมู่บ้านท่าเรือ ชาวบ้านมีอาชีพประมง











การเฟบูราณที่ร้านนวลตาก่อนถึงโพนฮง

วันต่อมาที่ นครหลวงเวียงจันทน์เป็นนครหลวงของประเทศลาว เป็นเขตที่ตั้งของกรุงเวียงจันทน์ ซึ่งเป็นทั้งเมืองหลวงของลาวและเมืองเอกของเขตการปกครองดังกล่าว ตั้งอยู่ทางตอนกลางของประเทศ มีเขตติดต่อกับหนองคายของประเทศไทย เชื่อมต่อคมนาคมด้วยสะพานมิตรภาพ ไทย-ลาว แห่งที่ 1 นครหลวงเวียงจันทน์เป็นเขตปกครองที่มีความเจริญของเมืองมากที่สุดในบรรดาเขตการปกครองระดับบนสุด17แห่งของประเทศลาวก่อตั้งเมื่อพ.ศ. 2532 โดยแยกออกมาจากแขวงเวียงจันทน์[1] เดิมชื่อ"กำแพงนครเวียงจันทน์" (ກຳແພງນະຄອນວຽງຈັນ)ก่อนจะเปลี่ยนชื่อเป็น"นครหลวงเวียงจันทน์"
ขอบคุณข้อมูลจากhttp://th.wikipedia.org/wiki/

พระธาตุหลวง พระธาตุองค์ใหญ่สูงสง่าตั้งเด่นอยู่ในกลางเมืองนครหลวงเวียงจันทน์ ซึ่งเป็นที่บรรจุพระบรมสารีริกธาตุ พระพุทธเจ้า สร้างในสมัยพระเจ้าไชยเชษฐาธิราช โดยสร้างครอบพระธาตุองค์เดิมไว้





พิพิธภัณฑ์หอพระแก้ว (HorPhraKaewMuseum)ซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นที่ประดิษฐานพระแก้วมรกตก่อนที่จะถูกอันเชิญมาไว้ที่กรุงธนฯ โดยเจ้าพระยามหากษัตริย์ศึก(ร.1) เมื่อปี ค.ศ. 1778



 ถ่ายสาวลาวคนนำทาง

นางสังขาร





ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น